29 Ocak 2009 öğlen saat 12:30’da kucağıma aldım Selin'i.
Hayat bir anda değişti, önceliklerim, hayata bakışım, yarınlar, hayallerim... Kucağıma aldığım o küçük bebek ve içime çektiğim kokusu her şeyi değiştirmişti.
Selin'den sonra hayatı sevdim ben, ilk kez hayatta kendimi şanslı hissettim. İlk kez birini bu kadar sevebileceğimi ve sevmekten hiç bıkmayacağımı fark ettim.
İyi ki doğdun babam, iyi ki benim kızım oldun. Şu kısacık ömründe bana yaşattığın mutluluk ve gurur için sana minnettarım. Yeniden bu dünyaya gelecek olsam, sonunda ayni acıları çekeceğimi bilsem bile yine benim kızım olmanı isterdim.
Şimdi siz Serin’le birlikte mumlara üfleyip gülümseyin, biz de iki mum daha dikiyoruz ateşlerine!
Seni çok özledim, seni çok çok çok seviyorum, yapılanların hesabını sormazsam beni asla affetme aşkım…
